Autor: Marta Bilewicz
Tytuł: Goniąc cienie
Stron: 326
Wydawca: Warszawska Firma Wydawnicza
Data wydania: 2014r.
"Goniąc cienie" już od jakiegoś czasu zbiera same pozytywne recenzje wśród blogerów. Postanowiłem, że i ja muszę spróbować, skoro inni tak zachwalają tę powieść. Powieść odrobinkę przypominała mi "Bestię" Piotra Rozmusa, co w tym przypadku jest plusem, bo Rozmusa akurat ubóstwiam.
Lucas Scarlett prowadzi agencję detektywistyczną w Chicago. W trakcie śledztwa, w jednej z akcji, poznaje tajemniczą Chelsea, która udziela schronienia jemu i jego rannemu przyjacielowi. Na pierwszy rzut oka dziewczyna wydaje się być zwyczajna i niegroźna. Jednak w miarę odkrywania tajemnic wokół niej, Lucas nie jest już niczego pewny. Kiedy nagle zagląda w lufę pistoletu dzierżonego w jej dłoni, jest już pewien, że Chelsea nie jest zwyczajną dziewczyną. Czy to ona postrzeliła jego przyjaciela? Kto telefonuje do niej po nocach? Akcja książki w zaskakujący sposób przenosi się z Chicago i małego miasteczka Crystal City, aż do Meksyku. Brawurowa ucieczka plażą na wybrzeże oraz motorówką przed uzbrojonymi zabójcami, rzuca naszych bohaterów na jakąś – bliżej nieokreśloną – wyspę.
Marta Bilewicz wraz z rodziną mieszka w malowniczym Gdańsku. W 2000 roku zadebiutowała powieścią "Tajemnica Skarabeusza". W 2012 roku ukazała się kolejną książka, zatytułowana "Zdążyć przed świtem". Jej niedawno wydana powieść "Goniąc cienie" to już trzecie dzieło, ale jak sama zaznacza - nie ostatnie, bowiem kolejne książki są już gotowe do wydania, a kolejna z nich jest w trakcie tworzenia.
Podczas czytania tejże powieści szczególną uwagę zwróciłem na wykreowane postaci. Już od początku można się przekonać, że Marta Bilewicz na pisaniu się zna, a bohaterowie nie są schematyczni. Każdy z nich posiada dokładny zarys charakteru i wyglądu. Dzięki temu potrafimy z większa łatwością zobaczyć świat oczami danego bohatera. Podejmujemy z nim trudne decyzje, które wzbudzają w nas wiele emocji.
 |
| Zdjęcie Mirror of soul. |
Tym razem uznanie należy się również Warszawskiej Firmie Wydawniczej. Stworzyli cudowna okładkę, która już od samego początku ułatwia nam wczucie się w atmosferę. Tym bardziej wydawnictwo zyskało u mnie plusa, ponieważ z korektą u nich bywa nieraz masakrycznie. Tym razem wyłapałem tylko kilka błędów i za każdym razem był to brak ogonka przy "ą" i "ę".
W fabułę "Goniąc cienie" autorka zgrabnie wplata swoją wiedzę na temat malowania i jej twórców. Poznajemy z jaką umiejętnością wymieszano tu fakty rzeczywiste z wyobraźnią pisarki. Pomysł naprawdę dobry i dobrze zrobiony, dzięki czemu nie mogłem się powstrzymać przed czytaniem jeszcze jednego i jeszcze jednego rozdziału.
Bilewicz posiada umysł bardzo przebiegły. Potrafi czytelnika trzymać w napięciu, może nie od pierwszych stron, ale kiedy wartka akcja zaczyna się znacznie rozkręcać, nie jesteśmy w stanie się zatrzymać. Z każdym rozdziałem poznajemy szokujące fakty, które potrafią mocno zaskoczyć. Jednakże jeżeli chodzi o sprawy sercowe, autorka nie zostaje w tyle. Związek konstruuje w ten sposób, żebyśmy z każdą przewróconą stroną trzymali kciuki za zakochanych. Bardzo miłe uczucie.
Książka ta powinna być obowiązkową lekturą dla każdego fana tego gatunku. Polacy również piszą świetnie, tylko trzeba te świetne powieści odnaleźć i docenić. W ten sposób gorąco polecam tę lekturę!
Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję pani Marcie Bilewicz.
Też zawsze i z największą przyjemnością czytam polskich autorów :D
OdpowiedzUsuńOby pisało im się jak najlepiej!
Zawsze mnie to zastanawia i jakoś zniechęca w dziełach polskich artystów - że są POLSKIE a wszędzie te niepolskie imiona. Na siłę po amerykańsku.
OdpowiedzUsuńPo trochu się zgadzam:)
UsuńSkoro pozycja trochę podobna jest do "Bestii" to ja chętnie bym ją przeczytała ;)
OdpowiedzUsuńCzekałam na tę recenzję u cb, bo byłam ciekawa jak tobie się spodoba. Wiesz, że ja byłam zachwycona tą powieścią i fajnie, że mym podobne opinie.
OdpowiedzUsuńNie słyszałam o niej, ale dziękuję za oświecenie
OdpowiedzUsuńOkładka jest rzeczywiście wspaniała. Chętnie skusiłabym się na tę książkę.
OdpowiedzUsuńZgadzam się z Tobą w 100%! To świetna książka, która pokazuje, że polscy autorzy też potrafią świetnie pisać! Cieszę się, że i Tobie się podobała :)
OdpowiedzUsuńPiękna okładka, a i treść wydaje się być na dobrym poziomie :) Z chęcią się skuszę, choć mam zły nawyk odrzucania polskich autorów - tak dla zasady.
OdpowiedzUsuńOkładka rzeczywiście piękna :) Co do książki... nie wiem, czy przeczytam. Brzmi całkiem ciekawie, ale w tej chwili mam inne priorytety.
OdpowiedzUsuńTo urocze, ja w ostatnim czasie, gdy sięgałam po książki polskich autorów, wpadałam w lekką furię. Co i rusz poznana postać była tak oklepanie wykreowana, że aż ręce opadały. Odłożyłam wszystko na półkę i zabrałam się za Nesbo :D Sęk w tym,że całą resztę i tak muszę przeczytać i zrecenzować, oj... będzie zabawy.
OdpowiedzUsuńNaprawdę cudna ta okładka... <3
Okładka jest przeurocza, a sama treść wydaje się być ciekawa. Choć nie jestem ogromną fanką polskich autorów (wybaczcie mi :c jakoś nie mogę się przełamać, ale kiedyś to zrobię) to naprawdę zaciekawiła mnie ta książka :)
OdpowiedzUsuńJa chyba zacznę chodzić do twojego domu jak do biblioteki :)
OdpowiedzUsuńJak będę miała możliwość to z przyjemnością zapoznam się tą książką.
OdpowiedzUsuńDziękuję za tę recenzję. Wrzucę jednak malutki kamyczek do ogródka - tu też dopatrzyć się można braku ogonków :)
OdpowiedzUsuń("Stworzyli cudowna okładkę...") Pozdrawiam serdecznie