„Przed czytelnikami nie mam nic do ukrycia" o biografii Wandy Chotomskiej

Barbara Gawryluk „Wanda Chotomska. Nie mam nic do ukrycia”, Marginesy, Warszawa 2016

Pierwsza biografia jednej z najbardziej znanych polskich pisarek! Autorka ponad dwustu książek, tysięcy wierszy, setek piosenek, sztuk teatralnych, kabaretów i słuchowisk. Królowa polskiej literatury dla dzieci, niepodważalny autorytet, niezwykły talent, mistrzyni rymowania, opowiadania, zabawiania i rapowania. Wanda Chotomska nie tylko udowadnia, że nie ma nic do ukrycia, ale też przypomina czytelnikom, z czym zmagali się literaci w ponurych stalinowskich czasach, jak radzili sobie z cenzurą, w jaki sposób humor i uśmiech pozwalał przetrwać przygnębiającą rzeczywistość. Wanda Chotomska opowiada o wojennym dorastaniu, absurdach PRL-u, przyjaźni z Mironem Białoszewskim, życiu poetki-nomadki, małżeństwach i o swoich najważniejszych bohaterach literackich, a wszystko z precyzyjną dokładnością, dowcipem i szacunkiem dla swoich czytelników. 

„Wanda Chotomska. Nie mam nic do ukrycia” to pozycja skupiająca się w takiej samej mierze na twórczości, jak i życiu osobistym poetki i rzeczywiście w tych granicach, które powinny interesować drugiego człowieka, poetka nie ma nic do ukrycia. Z tych wspomnień, którymi Chotomska dzieli się w rozmowie z Barbarą Gawryluk, wyłania się obraz kobiety silnej, utalentowanej, z szalonymi przeżyciami. Postawa damy polskiej literatury pokazuje czytelnikom, że pomimo wszystkich przeciwności losu należy się uśmiechać jak najczęściej oraz zaprzestać biadolenia, bo po pierwsze nie ma z tego żadnej korzyści, a po drugie szkoda marnować czas. Taki jest sposób patrzenia na świat naszej kochanej twórczyni:

Z prawdziwym lwiątkiem. Zdjęcie z książki.

„Przez uśmiech, przez żart, przez dowcip, w ogóle przez rymy o wiele łatwiej jest układać sobie życie.”

Pozytywną energią Chotomskiej epatuje każda strona biografii. Czytając o zabawnych perypetiach z życia, wspominając stare (ale ciągle piękne i aktualne) wiersze i przede wszystkim zapoznając się z anegdotami, którymi poetka rzuca jak z rękawa, nie trzeba wiele, by się uśmiechnąć. Radość z jaką Chotomska podchodzi do świata udziela się czytelnikowi, który nabiera chęci do podjęcia nowych działań. Nic bowiem nie motywuje tak jak sukces osoby bliskiej sercu. Wielkim atutem tej biografii są wspomnienia wielu osób związanych z tą wspaniałą postacią, pozwalające na poznanie Chotomskiej w różnych sytuacjach, z różnych perspektyw. Ważne jest także kalendarium wraz z wszystkimi publikacjami. Pomyślano o wszystkim.

Biografia wydana jest z poczuciem dobrego smaku i niebywałą dbałością o estetyczne szczegóły, dzięki czemu książkę nie tylko czyta się przyjemnie, ale miło jest także ją przeglądać. Ilość zgromadzonych materiałów: fotografii, wycinków z gazet, na których łamach ukazywały się wiersze Chotomskiej, listów, pożółkłych stron z dedykacjami poetki, wszystko to sprawia, że czytelnik z jeszcze większym zafascynowaniem angażuje się w historię tej wspaniałej kobiety. Naprawdę nisko chylę czoła przed wszystkimi, którzy włożyli trud i wiele pracy w to, by biografia nabrała takiego kształtu. Nie przesadzę, jeśli stwierdzę, że to majstersztyk.

Oceniam: 10/10

Nie miałbym okazji do zachwytów gdyby nie

Dziękuję!