Rafael Estrada - "Co mówią umarli"

Autor: Rafael Estrada
Tytuł: Co mówią umarli
Stron: 336
Wydawca: Muza
Wydane: 11 czerwca 2014

 Media od czasu do czasu informują nas o porwaniach i gwałtach młodych dzieci, w szczególności dziewczynek. Nieraz nie zwracamy na nie uwagi, ale gdyby doszło do morderstwa? Co zrobilibyśmy gdyby zamordowano młode dziewczynki z powodu czyjegoś kaprysu?

Na jednej z plaż nieopodal Kartageny zostają odnalezione przez policję zwłoki kilkunastoletniej Susany. Nieopodal policja odnajduje również spitego do nieprzytomności i pokrwawionego chłopaka. Wszystko wskazuje na to, że to on jest mordercą, więc szef policji w Cartagena powierza, w swoim mniemaniu błahą, sprawę młodemu i niedoświadczonemu inspektorowi, Juanitowi Proezie.
Inspektor prowadzi śledztwo zgodnie z przyjętymi normami – żmudnie i po kolei. W trakcie przesłuchań, badań i poszukiwań dochodzi do wniosku, że zabójstwo dziewczyny jest jednym z wielu morderstw wcześniej nierozpoznanych przez policję, dokonanych przez seryjnego mordercę. Niektóre ślady prowadzą do dziwnego klubu „Klubu Lolita”, w którym spotykają się miłośnicy powieści Nabokova.

Rafael Estrada rozpoczął karierę zawodową od wymyślania komiksów i rysunków satyrycznych. Projektował również okładki. Jego debiutancka powieść "Co mówią umarli" to pierwsza część trylogii kryminalnej, której głównym bohaterem jest inspektor Juanito Proaza. Autor pracuje nad jej kontynuacją.

Pierwsze co rzuca się w oczy to przepiękna szata graficzna. Nie możemy przejść obojętnie obok zamordowanej dziewczyny, która choć martwa, nadal jest piękna. Pióro leżące na ustach dziewczynki nie znalazło się tam przez przypadek, a doskonale potrafi zaintrygować. Główny kolor idealnie współgra z postacią zamordowanej oraz kolorem tytułu.

Już od samego początku możemy ocenić, jak bardzo autor zna się na swoim fachu. Żaden element nie odbiega od logiki, nadając jeszcze większego realizmu całej historii. Przeświadczenie to może naprawdę przerazić. Do tego czarny humor, którego źródłem jest lekarz medycyny sądowej nieraz potrafi wywołać gęsią skórkę, strach, a nawet obrzydzenie.

Bohaterowie tej powieści są wyraziści, łatwi do wyobrażenia. Każdy z nich posiada głęboki obraz psychologiczny, przez co z łatwością zaglądamy do głowy mordercy, inspektora, patologa i zbuntowanych nastolatków. Główny bohater jest osobą inteligentną, a rozwiązywanie zagadki morderstwa i porwania staje się czynnością szalenie przyjemną.

Nie można pominąć faktu szczególnego nawiązania do powieści Nabokova. Autor rozważa temat intencji jakie kierowały Nabokovem do opublikowania pozycji. Próbuje w jakiś sposób wdrążyć treść "Lolity" w swój kryminał. Książka jest tłem do zdarzeń jakie dzieją się w "Co mówią umarli".

Autor w swoim debiucie porusza ciężki temat porwań i wykorzystywania seksualnego młodych dziewczynek. Estrada pisze o tym tak dobitnie, że w pewnym momencie doświadczamy gęsiej skórki.

Książkę polecam osobom, które nie boją się ciężkiej do rozwiązania zagadki. Ta pozycja wymaga od nas wielkiego wysiłku, więc osoby poszukujące lekkiego, niewymagającego zbyt wiele kryminału powinny sobie odpuścić.

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Muza.