Paulo Coelho "Zdrada"

Autor: Paulo Coelho

Tytuł: Zdrada

Wydawca: Drzewo Babel

Linda ma 31 lat. Wszyscy uważają, że ma wspaniałe życie. Mieszka w Szwajcarii, w jednym z najbezpieczniejszych państw świata. Ma kochającego męża, urocze i dobrze wychowane dzieci oraz świetną pracę dziennikarki. Jednak zaczyna buntować się przeciw rutynie i przewidywalności swojego życia. Wszystko zmienia się, kiedy spotyka swojego byłego chłopaka. Jakub jest politykiem, z którym przeprowadza wywiad. Podczas spotkania budzi się w niej dawno zapomniane uczucie – pożądanie. Wbrew wszystkiemu postanawia zdobyć dawną miłość. Chcąc osiągnąć swój cel, musi sięgnąć dna ludzkich uczuć, by na koniec odnaleźć szczęście.

Paulo Coelho jest postacią kontrowersyjną. Jedni wielbią i szanują jego twórczość, za mądrości w nich zawarte, zaś inni otwarcie sobie z niego kpią, jego słowa nazywając pseudoprawdami, a o nim samym piszą "Pałlo Koełlo". Gdzie jest moje miejsce w tej bitwie? Pośrodku, chociaż momentami zbliżałem się do tłumu tych, którzy z niego kpią. O ile "Alchemika" przeczytałem i mogłem znaleźć tam kilka plusów, tak w "Zdradzie" będzie z tym o wiele trudniej. Co tu dużo mówić, najnowsza powieść Coelho jest zdecydowanie słabsza od poprzednich dzieł.

W całej książce najbardziej irytowali mnie bohaterowie. Linda, której niezdecydowanie tak okropnie mnie denerwowało w wieku trzydziestu jeden lat przechodzi kryzys wieku średniego. Że co? Żyjemy coraz krócej? Linda zachowywała się nie jak dorosła kobieta, która ma męża i dzieci, a jakaś rozpuszczona nastolatka, która o nic się nie martwi. Takie zachowanie jest okropnie irytujące i nie wiem dlaczego autor zdecydował się na wykreowanie takiej postaci. Całkowicie nietrafiony pomysł. Jakub i mąż Lindy też zachowywali się, tak jakby urodzili się wczoraj, nie wiedząc, co to życie. 

,,Lepiej nie żyć wcale, niż nie kochać."

Z powyższym cytatem nie mogę się nie zgodzić, bo rzeczywiście, życie bez miłości nie ma sensu. Gdyby ludzie się nie kochali, to jak w ogóle wyglądałby dzisiejszy świat? Czy nasza populacja byłaby aż tak liczna? W przytoczonych słowach autora znajdujemy życiową mądrość, ale to, co miałem okazję czytać później było momentami nie do wytrzymania. Ciągłe kręcenie się wokół jednego wątku i zadawanie sobie przez Lindę po milion razy tych samych pytań, doprowadziło do tego, że postanowiłem odłożyć Zdradę na półkę i wrócić do niej dopiero po kilku innych przeczytanych pozycjach. Dzięki temu dobrnąłem do końca lektury.

Ta pozycja do była druga szansa dla Coelho. Alchemik nie dał mi tego, czego się po nim spodziewałem więc myślałem, że Zdrada podniesie autora w moich oczach. Ale skąd! Tutaj również zawiodłem się na prozie Brazylijczyka i głęboko zastanowię się nad sięgnięciem po kolejne dzieło, które wyszło spod pióra tego autora. A może wy polecilibyście mi jego, waszym zdaniem, najlepszą książkę?

Nie mogę Wam z czystym sercem polecić tej lektury. Coelho niestety napisał pozycję, która nawet niektórym jego fanom się nie podoba. Mam nadzieję, że to tylko jednorazowy wybryk. Cóż, na pewno szybko nie znajdziecie tutaj recenzji jakiejś książki tego autora, bo z własnej woli po takową nie sięgnę. Ale, jeżeli od dłuższego czasu macie na oku tę powieść, to przeczytajcie ją i wyróbcie sobie na jej temat własne zdanie.

Dziękuję Wydawnictwu Drzewo Babel za udostępnienie egzemplarzu do recenzji.